Στη ΔΕΘ ο Πρωθυπουργός ένιωσε την ανάγκη για άλλη μια φορά να ξεκαθαρίσει τον ορίζοντα των επιλογών του. Με βάση τη στρατηγική της αυτοδύναμης ΝΔ ομολόγησε ότι γι’ αυτό άλλαξε τον εκλογικό νόμο. Δεν θέλει συνεταίρους. Το παράδοξο είναι ότι «εξ αριστερών» και από πολιτικούς και από δημοσιογράφους τίθεται συνεχώς το ερώτημα αν το Κίνημα Αλλαγής προσφέρεται για μετεκλογική συνεργασία με τη ΝΔ.

Βρισκόμαστε περίπου στα μισά του εκλογικού κύκλου. Με βάση την υπάρχουσα κατάσταση στο πολιτικό σκηνικό, ποια είναι η εκτίμησή σας για τις προσεχείς πολιτικές εξελίξεις; Συμφωνείτε ότι η ΝΔ εμφανίζει φθορά, την οποία όμως δεν φαίνεται προς το παρόν να καρπώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε το Κίνημα Αλλαγής;

H Κυβέρνηση δεν εμφανίζει απλά κάποιες ρωγμές στην πολιτική και το πρόσωπο της. Εμφανίζει χάσματα. Συσσωρεύει αποτυχίες. Το καλοκαίρι με τη πανδημία, τις φωτιές, την εγκληματικότητα γεμίζει ανασφάλεια την καθημερινότητα των πολιτών. Άρχισε η αποστασιοποίηση τους από μια εξουσία την οποία ο ανασχηματισμός κατέστησε ευάλωτη. Είναι η αρχή της ανατροπής των πολιτικών συσχετισμών. Όσο για το ποιος θα καρπωθεί τη φθορά θα κριθεί στην πράξη μέσα στο 2022. Έχω ισχυρή πεποίθηση ότι οι εξελίξεις θα δικαιώσουν το Κίνημα Αλλαγής.

Σήμερα το έθνος των Ελλήνων κηδεύει τον Μίκη Θεοδωράκη. Μπορεί να μην υπάρχει πια ένας Σικελιανός για να βροντοφωνάξει πάνω στο φέρετρο που «ακουμπά όλη η Ελλάδα». Αλλά μετά τον Κωστή Παλαμά ίσως είναι η πρώτη φορά που έχει τόσο ηχηρό νόημα μια τέτοια κραυγή.

Είπαν και έγραψαν κατά κόρο αυτές τις μέρες «Μίκης ο Έλληνας». Πατριώτης και αντιστασιακός όπως οι Έλληνες, συναισθηματικός και ονειροπόλος όπως οι Έλληνες, βαθιά ριζωμένος στη γη μας. Στο χώμα «που έδεσε με τη φτέρνα του». Από αυτές τις ρίζες ξεπήδησε η μουσική του μεγαλοφυία. Η δύναμη που μετέτρεψε το βίωμα του σε αξεπέραστη τέχνη. Εκεί συναντήθηκαν οι δρόμοι της Ιωνίας, τα κύματα του Αιγαίου, οι ήχοι της δημοτικής μουσικής, το βυζαντινό μέλος της Μεγαλοβδομάδας και οι καημοί του ρεμπέτικου. Και συνέθεσαν μιαν αξεπέραστη ραψωδία. Κι όταν αυτοί οι δρόμοι συνάντησαν το στίχο που ανάβλυζε από την έξοχη ποίηση των μεγάλων ποιητών η σύνθεσή έγινε συνώνυμο της πολιτιστικής άνοιξης για τη χώρα.

«3η ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ»: ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Το γεγονός είναι αξιοπρόσεκτο. Κάθε χρόνο που πλησιάζει η γενέθλια μέρα του ΠΑΣΟΚ όλοι σπεύδουν να ασχοληθούν με την ίδρυση του, με την ιδρυτική του Διακήρυξη, με τη διαδρομή του. Άρθρα επί άρθρων, αναλύσεις, αφιερωματικές κριτικές κατακλύζουν τον ηλεκτρονικό και γραπτό τύπο, μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Δεν θυμάμαι να συμβαίνει αυτό σε κανένα άλλο κόμμα στη χώρα.
Είναι τυχαίο; Δεν νομίζω.

Μισό σχεδόν αιώνα μετά φαίνεται ότι όλοι, συνειδητά ή ασυνείδητα, έχουν αποδεχθεί το μέγεθος εκείνης της πράξης, του διαβήματος στο οποίο προέβη ο Ανδρέας Παπανδρέου επανερχόμενος στην Ελλάδα μετά την πτώση της δικτατορίας.

Όλοι συνομολογούν πια, συντηρητικοί και προοδευτικοί, ότι η πανδημική κρίση παράλληλα με την κλιματική και οικονομική, σε συνδυασμό με την ανεξέλεγκτη ακόμη τεχνολογική επανάσταση, ανοίγουν ένα κυριολεκτικά νέο κεφάλαιο στη ζωή και την πορεία του πλανήτη. Αλλάζουν εκ των πραγμάτων σχέσεις, προτεραιότητες, ήθη, αξίες, δομές, ενώ το μέλλον εμφανίζεται ακόμη άδηλο και αβέβαιο.

Την ατμόσφαιρα της σύγχυσης και της αβεβαιότητας ήρθε να ταράξει η εκλογή Μπαϊντεν στις ΗΠΑ. Ο νέος πλανητάρχης δεν αμφισβητεί μόνο τις κατανομές ισχύος επιχειρώντας εμφανώς την ανασυγκρότηση της Δύσης και την προβολή των αξιών και των πρακτικών της. Ταυτόχρονα, κι αυτό ίσως είναι το σημαντικότερο, επιβάλλει ένα εναλλακτικό πρότυπο στην άσκηση της εξουσίας και της διακυβέρνησης. Επειδή δε αυτό έρχεται από την κατά τεκμήριο ισχυρότερη ακόμα χώρα στον πλανήτη έχει ανατρεπτική ισχύ και αδιερεύνητη μέχρι τώρα δυναμική.

Είναι φανερό ότι οι πολιτικές εξελίξεις κινούνται πάνω σε μια αμετακίνητη διελκυστίνδα. Υπάρχουν τα δυο «μεγάλα» κόμματα που θεωρούν παγιωμένους τους πολιτικούς συσχετισμούς ακόμη κι αν οι εκλογές βρίσκονται πολύ μακριά. Στο επίκεντρο αυτής της διελκυστίνδας βρίσκεται το Κίνημα Αλλαγής και τα εκλογικά σενάρια επιμένουν να διερευνούν προς τα που «κρυφοκοιτάζει». Και αναλόγως επιχειρούν με σταθερή συνέπεια να μας ρυμουλκήσουν.